Współczesne organizacje działają w warunkach coraz bardziej dynamicznych zmian, które wymuszają ciągłe poszukiwania źródeł wzrostu efektywności zarządzania oraz wdrażania innowacji. Posługując się metaforą można twierdzić, że zarządzanie i innowacyjność to dwie strony tego samego medalu. Odpowiednie zarządzanie tworzy warunki do rozwoju zasobów ludzkich poprzez właściwy klimat pracy i wspieranie kreatywności kadry oraz postaw innowacyjnych. Innowacje odgrywają niezmiernie istotną rolę w poprawie jakości oferowanych dó czy świadczonych usług, wzmacniają efektywność wdrażanych przez zespoły pracownicze działań, sprzyjają komunikacji między członkami załogi i dzieleniu się wiedzą oraz doświadczeniem, a tym samym wspierają osiąganie celów zarządczych. Oczywiście ocena rangi innowacji technologicznych, usługowych czy produktowych jest jednoznacznie pozytywna. Organizacje nie powinny jednak ograniczać się tylko do tych obszarów nowych rozwiązań. Równie ważne są innowacje w sferze zarządzania. Oznacza to, że warto prowadzić dyskusję ukazującą wzajemne przenikanie się różnych obszarów zarządzania i innowacyjności. Współczesne zarządzanie wyznacza ekscytujący obszar, w którym praktycy zarządzania podejmują poszczególne decyzje, mające pomóc w realizacji celów strategicznych, taktycznych i operacyjnych, podnosząc jednocześnie konkurencyjność organizacji w zmiennym i coraz mniej przewidywalnym otoczeniu. Teoretycy starają się wyjaśniać oraz opisywać niezmiernie złożoną i turbulentną rzeczywistość. Przedkładana Czytelnikom monografia pt. „Zarządzanie i innowacyjność” jest efektem pracy wielu autorów, co czyni ją dziełem wielowątkowym i otwartym na poszukiwania. (fragment wstępu)

Niniejsza książka jest opowieścią o prawie pracy, próbą intelektualnej podróży opartej o aksjologię, filozofię i prakseologię, a także o sferę polityki społecznej, politologii, socjologii i doktryny prawa oraz doktryny praw człowieka, w celu poszerzenia percepcji i horyzontów myślenia, jak również ułatwienia czytelnikowi poznania istotnych instytucji prawa oraz zachodzących w nim procesów. Poznania przestrzeni prawa pracy opartego i zbudowanego na twardym gruncie, którym jest współczesny system wartości wyrażony w formule demokratycznego państwa prawa, społecznej gospodarki rynkowej oraz wprzęgnięty w globalny system praw człowieka, oczywiście przy całej złożoności tej materii i wielu zarzutom, które możemy stawiać tej idei. Lecz czy jest taka idea, pomysł na rozwiązanie problemów społecznych świata, który nie budziłby zastrzeżeń, wątpliwości, kontestacji, a nawet nie wywoływał skrajnych emocji? Niemniej, współczesna Cywilizacja Zachodu została zbudowana w oparciu o humanizm, a więc na prawach człowieka. Humanizm stanowi zresztą szczególną swoistość prawa pracy.